Aan alles komt een eind....🤗

30 juni 2019.

Een beetje laat....... Op dit moment zijn we al weer enige tijd terug op Curacao en hebben onze reis afgesloten, maar we willen jullie toch niet onthouden van onze belevenissen tijdens de laatste weken in Ecuador. 

Via Otavalo, waar we op de valreep nog een paar leuke souvenirs scoren om mee te nemen gaan we naar Ibarra. We hebben onze “trukipan” verkocht😢. 

Met pijn in ons hart gaan we straks afscheid nemen van onze fantastische bus. Hij heeft ons door heel wat landen gebracht en heeft ons geen enkel moment in de steek gelaten. Door weer en wind, regen , sneeuw, woestijnen en geen berg was hem te hoog of we kwamen er overheen. We hebben alles bezocht en gezien wat we op onze bucketlist hadden staan en een onvergetelijke reis achter de rug. Maar vanaf nu staat alles in het teken van de overdracht van onze bus. De autopapieren zijn al overgeschreven en de bus staat al op naam van de nieuwe eigenaresse Milou.  Wij gaan dus allereerst op zoek naar koffers🧳🧳, de hele bus wordt leeggeruimd, schoongemaakt en al onze kleding en persoonlijke eigendommen moeten worden ingepakt. (Achteraf, toch veel meer spullen mee, als dat je in de eerste instantie denkt te hebben🥴). Maar alles past! Zoals jullie van Eric gewend zijn, loopt hij de hele bus na, en maakt hij overal foto’s van om straks alles keurig over te dragen. 

Het laatste weekje in Ibarra, is voor ons een afscheid en uitrustmomentje. We staan vlak langs een race circuit en treffen het dat dit weekend net een race wordt gehouden. De coureurs verblijven ook op de camping hier en al snel is er contact gelegd. Dit houdt in dat we de race zondag in de pits mogen meemaken🏎🏎. Na een geweldig race weekend, gezamenlijke BBQ en een paar gezellige dagen is het afscheid ras dichterbij gekomen.

Donderdagavond  is het laatste avondje dat we in ons bussie slapen. Milou en Marco arriveren in Quito en vrijdagochtend gaan we ze ophalen om gezamenlijk naar Colombia te rijden. Van Otavalo naar Pasto (Colombia) is het zo’n 250 km rijden, waar we pak weg zo’n 6 uur over zullen doen. We vertrekken daarom ‘s morgens op tijd. Gelukkig neemt de grensovergang Ecuador-Colombia niet zo heel veel tijd in beslag (slechts 1,5 uur). Wij rijden de bus Ecuador uit en zij komen als nieuwe eigenaren Colombia binnen. Alles gaat voorspoedig en tegen de avond zijn we bij ons hotel in de buurt van het vliegveld. De volgende ochtend vliegen wij via Bogota terug naar Curacao, terwijl Milou en Marco samen met onze “trukipan” nieuwe herinneringen gaan maken. 

Na een voorspoedige vlucht arriveren wij ‘s middags op dushi Korsou. Waar wij op het vliegveld Hato met spandoeken door onze vrienden en familie warm worden verwelkomt. HEERLIJK! 

We willen iedereen enorm bedanken, voor alle soorten hulp, support, en de verschrikkelijk leuke reacties die het voor ons mogelijk maakte om deze onvergetelijke reis te maken. P.s. Eric is al weer op zoek naar een nieuwe bus, hij wil heel graag met de auto naar China🍱🍱.....to be continued. Dus i.p.v. Spaans moet ik nu naar Chinese les😂