Aan de grens

Bon dia, señor, we willen graag Bolivia in.  Uh....ja dat kan. Maar dan heeft u wel een uit-stempel in uw paspoort nodig en die heeft u niet. Maar we zijn nu toch aan de grens, en die krijgen we hier toch? Nee, sorry de immigration zit hier niet meer. U moet terug naar cáceres om bij de Federal Police een stempel te halen, zonder komt u Bolivia niet in. Maar....dat is 93 km terug🤭? Ja, (schouder ophalen) Hier kunt alleen uw TIP (tijdelijk invoerdocument voor de auto) inleveren. En daar sta je dan aan de grens van Brazilië - Bolivia🥴. Oké, terug dan maar, er zit niets anders op. We willen toch Bolivia in. Om 6 uur ‘s avonds (zaterdag) in het pikkedonker zijn we weer terug in Cáceres, na lang zoeken over allemaal duistere stoffige weggetjes vinden we eindelijk het juiste adres. En wat denk je?  “GESLOTEN” maandag om 9 uur gaan ze weer open. God zij dank was er nog één beambte aanwezig die op het punt stond om naar huis te gaan en ons toch nog even te woord wilde staan. Hoe bedoelt U? Moeten we hier tot maandag voor de deur blijven staan? Na veel over en weer  “ gegoogeld translate” krijgen we bij hoge uitzondering onze “uit-stempel”. We overnachten met ons “bussie” tussen de grote trucks bij een benzine station, de volgende ochtend kunnen we zelfs met het restje WiFi dat we nog over hebben, op Eric’s mobieltje de Gran Prix van Monaco kijken. Daarna gaan we weer 93 km terug naar de grens met ons nieuwe stempeltje in ons paspoort. Onze TIP zonder verdere problemen bij de Braziliaanse douanier ingeleverd en nu op zoek naar de immigrations van Bolivia. De volgorde is als volgt; eerst moet je naar immigrations, daar krijg je een stempel in je paspoort, daarna ga je naar de aduana. Toont daar je paspoort met stempel en krijg een nieuwe TIP. Wat wil nu het geval? De aduana zit in dit gebouw aan de grens, maar immigrations zit 10 km off-road in Bolivia. Dus je snapt het wel: eerst 10 km verder rijden, een stempel halen en dan weer 10 km terug om je TIP te regelen (en dat terwijl je dus al het land in bent). Echt niet te filmen. Uiteindelijk hebben we dus deze off-road weg 3x gereden en zijn 6x langs checkpoints gereden, waar we keer op keer weer geregistreerd werden. Maar....uiteindelijk zijn we toch legaal Bolivia binnen en mogen 30 dagen blijven.

Van San Matias naar San Ignacio de Valasco, 300 km, stuiteren, hobbelen en stofhappen. Van zonsopgang tot zonsondergang. Gemiddelde snelheid 17 km per uur🥵. Temperatuur 35 gr.  Fijn oranje stof, wat tot diep in je poriën dringt en in ieder klein gaatje. Maar na 2 dagen bereiken we eindelijk het stadje San Ignacio de Valasco.  Het eerste wat we doen , is een overheerlijke douche 🚿nemen, en een ijskoud biertje! 🍺Dat hebben we wel verdiend. Meteen al onze kleren gewassen en ons “bussie” uitgesopt. Vanavond kunnen we weer in een lekker schoon fris ruikend bedje😴.

We hebben weer asfalt onder de wielen, niet constant maar wel flinke stukken. Ieder dorpje of stadtje dat we passeren heeft wel een checkpoint en natuurlijk worden wij daar als toerist iedere keer gecheckt. Niet alleen ons rijbewijs en paspoort wordt gecontroleerd maar ook de autopapieren en als alles in orde blijkt te zijn, gaan ze andere punten checken in de hoop dat er iets niet in orde is.  “Heeft u een gevaren 3-hoek?” Ja! Oké, een brandblusser? Ja! Medicijndoos? Ja! Veiligheidsvest? Ja! “ Oké, heeft u dan misschien iets te drinken voor mij vraagt de politie agent/militair” . En dat hebben we en we kunnen onze weg weer vervolgen tot het volgende checkpoint . 

Zoals jullie misschien nog weten uit ons vorige blog van Bolivia, is het verkrijgen van diesel hier een heel avontuur. Regelmatig is er niets verkrijgbaar en als er wel is dan moet een buitenlander de dubbele prijs betalen. I.p.v. 3.75 BOB (€ 0,55) moet je dan 8,50 BOB (€ 1,30) per liter diesel betalen. De grotere pompstations zijn voorzien van camera’s en is het niet mogelijk om “zwart” te tanken. Onze sport is dan ook om bij de kleinere pompstations, de diesel te kopen voor de lokale prijs. Hiervoor moeten wij wel al onze charmes in de strijd gooien😂. Vanmorgen deed Eric een beetje te veel zijn best bij de jonge dame van het pompstation, die daardoor per ongeluk 20 liter benzine in de tank gooide. ⛽️. Je snapt wel dat de benzine er ook weer uitmoest, met een slangetje en de oude zuigtruc, viel het allemaal mee. Maar door dit geintje waren we nu net zo duur uit als de toeristen prijs 😂.